20 Şubat 2011 Pazar

öyle işte...

sen iyi bir yalancıydın,
bense inanmaya aç bir şair bozuntusu.
sen yalan ektin topraklarıma,
ben de seni yazdım işte
adı da aşk oldu.
gölgesi yoktu,
tası tarağı güneşti,yağmurdu.
sen koktu ülke 
damlalar vazgeçince düşmekten.
sen iyi bir yalancıydın,
bense sokağa çıkmaya korkan ev kedisi
sen yalan getiriyordun her gece
ben yalanlarla oynuyordum işte
danışıklı bilmem ne oluyordu zannımca.


dünya da o arada dönüyordu,
bizim çatımız dünya geçirmezdi
farketmiyorduk.
sen iyi bir yalancıydın,
kötü bir aşık.
bense üçe beşe bakmadan seviyordum seni
cepten yiyordum yine.
sonra ''di''li geçmiş zaman oldu.
sen gittin,
ben senden kalan yalanları topladım,
dünya hala dönüyordu.
bir bir inandım hepsine.
demek ki aşkmıştı,
demek ki sevmiştin beni
sen iyi bir yalancıydın,
bense şair bozuntusu.
tek yalan kullanmadan yazan seni.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder