23 Şubat 2011 Çarşamba

düş...


düştü,düştük 
hayalin bir küçüğüydük. 
kim kime dum dumaydı 
biz ne kimdik ne dum, 
gökkuşağına sarmaşık takma dertlerindeydik, 
geri kalanlar tanınmamış insan popülasyonları. 
düştü,düştük 
kırıldı kırıldık. 
parçalarımızı saymaya ne abaküs yeter 
ne de permutasyon hesapları 
geniş alanlara yayıldı parçalarımız, 
bu yüzden olsa gerek
şehir şehir özleyebiliyorum seni. 
düşümüz düştü kırıldı 
bizide yanına aldı kırılırken. 
kırıklardan şiirler büyüdü 
yol yol gece gece sessiz büyüdüler. 
ne mutlu az da olsa düş kadar da olsa 
biz bir düştük. 
sonra düştük. 
olsun canımız sağolsun. 
düş olsun,uyanılmasın...

1 yorum: